พระมหากษัตริย์ ลำดับที่ 4 ของราชวงศ์ตองอู พระองค์เป็นพระราชโอรสของพระเจ้านันทบุเรง ทรงเป็นกษัตริย์ยอดนักรบของฝ่ายหงสาวดี ในวัยหนุ่มพระองค์ได้ช่วยเหลือพระเจ้าบุเรงนองทำศึกปราบปรามหัวเมืองต่างๆที่แข็งเมืองไม่ยอมเป็นเมืองขึ้นต่อราชวงศ์ตองอูหลังจากที่พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ถูกลอบปลงพระชนม์
ด้วยผลงานที่มากมายทำให้พระเจ้าบุเรงนองทรงแต่งตั้งพระเจ้านันทบุเรงเป็นพระมหาอุปราชาตั้งแต่อายุ 15 พรรษา
เมื่อพระเจ้าบุเรงนองสวรรคต พระเจ้านันทบุเรงได้สืบราชสมบัติต่อแต่บรรดาเมืองประเทศราชเริ่มคิดเอาใจออกห่างทำให้พระเจ้านันทบุเรงต้องยกทัพออกไปปราบเมืองประเทศราชเหล่านั้นให้กลับมาอยู่ในพระราชอำนาจของพระองค์ พระองค์ทรงทำศึกปราบเมืองประเทศราชได้หลายเมืองเว้นแต่กรุงศรีอยุธยาที่พระองค์พยายามจัดกองทัพไปรบถึง 5 ครั้ง แต่ก็ไม่สามารถพิชิตกรุงศรีอยุธยาลงได้
